زمین نو

زمین نو مفهومی نوین است که در ابتدا به توصیف مسئله بیابان‌زایی در قطب شمال و جنوب استفاده می‌شد، اما امروزه بیشتر به توصیف حرکت به سوی تحولات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سطح جهانی پرداخته می‌شود. به عبارت دیگر، زمین نو به مفهوم تبدیلات گسترده و جزمی در جهان به‌خصوص در کشورهای در حال توسعه اشاره دارد.

اکنون در جامعه‌ای که در آستانه قرن بیست و یکم قرار دارد، دنیا با امکانات و تکنولوژی‌هایی مواجه است که اثر خود را بر زندگی انسان‌ها می‌گذارند. همچنین، روابط اجتماعی و فرهنگی جهان نیز در حال تغییر است و جوانان، عالمان کهنه‌کار و حتی دانشجویان نیز به دنبال پاسخی مناسب برای این تحولات هستند. در واقع، زمین نو خود بخشی از این جستجو است.

برای مثال، در آمریکای لاتین، پیامدهای چند دهه افزایش جمعیت، فقر، بحران مالی، همیشگی و خرابه شدن محیط زیست و دیگر مشکلات را می‌توان با وجود عده‌ای که به نفع تغییرات، آنها را به عنوان بهبود اجتماعی واقعی معرفی می‌کنند، پائین آورد. همینطور پیشرفت صنعتی و تأثیرات آن روی روابط بین پدیده‌هایی مانند جهانی شدن بازار، روابط بین فرهنگی و ژئوپلیتیک رسانه‌ها بسیار چالش برانگیز شده است.

از آنجا که زمین نو مفهومی گسترده است، به‌تدریج به عمارت‌معنایی‌ای با موضوعات بسیار متنوع و پرکاربرد در فلسفه‌های اسلامی، اجتماعی، سیاسی و جهانی تبدیل شده است. در حال حاضر، بسیاری از متفکران و عالمان جهان در حال گسترش این درک و مفاهیم نوین هستند تا بتوانند بر پیامدهای این تحولات بین‌المللی پیروز شوند.

پیشرفت های زمین شناسی پایدار (زمین نو، پایداری، زمین شناسی)

زمین شناسی پایدار به عنوان یکی از حوزه های مهم زمین شناسی، دارای رویکردی مبتنی بر به حداقل رساندن تاثیرات منفی فرایندهای زمینی بر محیط زیست است. از جمله پیشرفت های این رویکرد در زمین شناسی پایدار می توان به ارزیابی کاربردی گونه های زنده در پایداری زمین، کاربرد فناوری ها و علوم نظامی در پیشگیری از خطرات زمینی به ویژه بحران های طبیعی، استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در تحلیل پایداری زمین و بهره گیری از روش های نوین نظیر ژئوتوریسم و پایش فضایی استفاده نمود.

در این رویکرد جامعه علمی کوشیده است تا با بهره گیری از دانش های دقیق و پیشرفت های نظری و تجربی زمین شناسی، به تحقق زمین پایدار و زندگی با کیفیت در طبیعت کمک کند. همچنین، این رویکرد به دلیل تأکید بر بهره‌وری مدیریت‌محور، پایداری و توسعه پایدار، مغایر با استراتژی‌های رشد ویژه دولت‌ها و اقتصادهای شده‌است. در این شیوه تولید که به روزگار ما معروف شده، تمرکز بر روی قرار دادن و تولید بیشتر به جای به کار گرفتن روش‌های با کیفیت‌تر و پایدارتر است.

از دیگر پیشرفت های زمین شناسی پایدار می توان به کاربرد روش های پایدار در شناسایی و استفاده از منابع معدنی قابل بازیافت، استفاده از فناوری ها به منظور بهبود پایداری فعالیت های معدنی و کاهش آلودگی های زیست محیطی اشاره کرد. این رویکرد با توجه به ارتباط نزدیک میان فرایندهای زمینی و محیط زیست، باعث شده است تا کنترل آثار نامطلوب و مانع شدن از تعریض بی‌رویه کانی‌های دست‌یافتنی به اعضای جوامع مختلف جهان باشد. به طور کلی، از طرفی دسترسی بیشتر به منابع طبیعی و اعمال برخی احداث ها بر زمین در دنیای امروز، از طرف دیگر وجود رویکرد های پایدار و زمین شناسی پایدار می توانند با هم به عنوان راه حل های بهینه و بازترسیم برای استفاده از منابع طبیعی و به خصوص بهبود زندگی در پیش روی دنیا و انسان های آن مطرح شوند.

تغییرات اقلیمی و تاثیرات آن بر زمین (زمین نو، تغییرات اقلیمی، تاثیرات زمین)

تغییرات اقلیمی به معنای تغییرات طبیعی و فرآیندهای جوی و اقلیمی بر روی زمین است. این تغییرات می توانند به دلیل فعالیت های انسانی (از جمله گاز گرمایی اسکناسی) و یا به دلیل فعالیت های طبیعی (مانند تغییرات در شوری آب دریا) رخ دهند. تغییرات اقلیمی می توانند به اثرات بلند مدت و وسیع الاطراف بر زمین منجر شوند.

تغییرات اقلیمی تاثیرات جدی بر گیاهان، حیوانات و انسان ها دارند. به عنوان مثال، افزایش دما و تبخیر موجب خشک شدن بیشتر زمین می شود که منجر به خشک شدن دریاها و افزایش هوازدگی شده و از آن سو درختان و گیاهان را از دست می دهند. افزایش دما همچنین منجر به ذوب یخ های قطبی و افزایش سطح دریا می شود، که می تواند تحلیل خطرزا داشته باشد برای سکونتگاه های ساحلی و جامعه هایی که در آنجا زندگی می کنند.

تغییرات اقلیمی همچنین منجر به عواقب نامطلوب برای حیوانات و جانوران نیز می شود. به عنوان مثال، حیوانات و پرندگان، تنها برای تطابق با تغییرات در شرایط زندگی خود مجبور خواهند شد به صورت مهاجرت یا تغییر زیستگاهی رفتار کنند. برخی از گونه های حیوانی که تنها در جنگل های مرطوب زندگی می کنند، توسط تغییرات اقلیمی تهدید شده و بیش از حد مرز جنگل های طبیعی شده اند.

از آنجا که تاثیر تغییرات اقلیمی بر زمین بسیار گسترده است، باید بر روی امکانات و آموزش ها برای مفهوم سازی عواقب آن به جامعه تمرکز شود. سازمان ها و دولت ها باید کمک کنند تا راه حل هایی برای تامین انرژی پایدار یافت شود تا بتوان به تحقیق و توسعه فناوری های جدید مناسب برای کاهش تاثیرات آن پرداخت.

مسائل محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی (زمین نو، محیط زیست، حفاظت منابع طبیعی)

محیط زیست یکی از مهمترین مسائل جهان مدرن است که همواره در تمام کشورها به عنوان یک موضوع مهم مورد توجه و بحث قرار گرفته است. پدیدار شدن محیط زیست هر چه بیشتر به توسعه انسانی پیوند داشته است. اما این توسعه باعث شده است که انسان ها برای نیازهای خود، همواره از منابع طبیعی استفاده کنند و باعث آسیب به محیط زیست شوند.

محیط زیست شامل تمام زندگی های که در کره زمین وجود دارند است؛ همراه با جمعیت انسانی، حیوانات و گیاهان و منابع طبیعی مانند آب، خاک، هوا و غیره. ولی با افزایش جمعیت و توسعه صنعتی، منابع طبیعی هر چه بیشتر نابود و خراب شده و بعضی از منابع در حال استفاده برای تولید صنعتی و در مصارف شخصی نیز بطور غیرقانونی و بدون توجه به محیط زیست تمام شده‌اند.

در کشورهایی مانند ایران، برخی مسائل محیط زیستی مانند آلودگی هوا، اجرایی نشدن قوانین موجود و تمایل به بهره برداری هر چه بیشتر از منابع طبیعی، از دلایل اصلی بروز مشکلات محیط زیست محسوب می شوند. بنابراین حفظ منابع طبیعی، پیشگیری از آلودگی و ضمانت بهره وری از آنها یکی از چالش های اصلی این عصر است. باید توسعه های پایدار را برای حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی در نظر گرفت و نخستین گام به سمت حفظ محیط زیست و منابع طبیعی، آگاهی جامعه در این زمینه است.

کاهش تولید گازهای گلخانه ای و انرژی پایدار (زمین نو، گازهای گلخانه ای، انرژی پایدار)

کاهش تولید گازهای گلخانه ای و انتخاب انرژی پایدار، دو مساله مهم در حوزه محیط زیست و توسعه پایدار است. گازهای گلخانه ای در نتیجه فعالیت‌های انسانی نظیر آتش‌سوزی سوخت‌های فسیلی، صنایع، کشاورزی و حمل و نقل به جو زمین یا اطراف آن دفع می‌شوند و پدیده گرمایش جهانی را به وجود می‌آورند.

برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای، باید در دو رویداد پیشگیری و کاهش تلاش کرد. با پیشگیری از تولید گازهای گلخانه ای، سعی باید شود کل سیستم تولید، مدیریت و توزیع انرژی را بهبود ببخشیم. به عنوان مثال برای کاهش مصرف سوخت فسیلی، سیستم‌های حمل‌ونقل از جمله خودروهای الکتریکی، سیستم‌های شارژ بی‌سیم و همچنین کاربرد انرژی‌های تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی، بادی و آبی باید ترویج داده شود.

همچنین، برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای و ارتقای سیستم‌های انرژی پایدار، دولت، صنعت و جامعه باید با همکاری یکدیگر سعی کنند تا تکنولوژی‌های کم مصرف و پاکتری را استفاده کنند. پژوهش‌هایی در زمینه بررسی و ایجاد تکنولوژی‌های جدید نیز باید انجام شود.

در کل، کاهش تولید گازهای گلخانه ای و انتخاب انرژی پایدار دو رویداد مهم برای ایجاد توسعه پایدار و ایجاد زمینه‌ای مطلوب برای زندگی هستند. این موضوع کار یک حرکت همگانی است که نیازمند همکاری و هماهنگی افراد، صنعت و دولت است.

جلوگیری از تخریب مراتع و حفاظت از تنوع زیستی (زمین نو، مراتع، حفاظت تنوع زیستی)

مراتع و زمین های نو استان ها و کشورها دارای تنوع زیستی بالایی هستند که در همه مسائل زندگی بشری و بیولوژیکی نقش مهمی دارند. این منابع، علاوه بر تأمین مواد غذایی، آب و هوای سالم، گردش آب در زمین و بیشتر از همه حفظ تعادل بین سطح زمین و آسمان، نقش خاص و بسیار مهمی در پایداری زیست محیطی ایفا می کنند.

ورود انسان به این منابع با شورش ناشی از تجمع بیش از حد و استفاده بی رویه از آب و رویه ها، آنها را در معرض چالش های بسیاری قرار داده است. تولید محصولات زراعی و دامداری بیش از حد، ریزش خاک، تغییر اقلیم، تغییر منابع آب، جنگل های خزانه، تشکیل دیوارهای حفاظتی و ایجاد خزانه های آب، کاهش تنوع گونه های مختلف و تخریب سطح زمین، تنها بخشی از مشکلاتی هستند که به این منابع گلم فلز می زند.

برای جلوگیری از تخریب این منابع، باید الگوی زندگی ما را متناسب با شرایط زیست محیطی این منابع تغییر داد. بهبود مدیریت آب و رویه ها، استفاده از مدل های واقعی و برنامه های تربیتی، امنیت شغلی و سرمایه گذاری در این حوزه، توسعه منطقه ای و ایجاد فرصت های کاری منطبق با شرایط زیستی، تقویت تحقیقات و توسعه در روابط انسان و محیط زیست، و ترویج اصول حفاظت، بهترین راهکار هایی هستند که می توان برای حفاظت و حفاظت این منابع انجام داد.

حفظ تنوع زیستی و حفاظت از منابع زمینی و مراتع، بهترین راه برای افزایش و بهبود چشم اندازهای آینده جامعه ها و پایداری زیست محیطی است. به خاطر داشته باشید، ما در این سیاره زندگی می کنیم و اصلی ترین مسئولیت خود ما در قبال حفظ و حفاظت آن است.